Wakacje to czas, w którym wielu młodych ludzie, przede wszystkim studentów, decyduje się na pracę sezonową. Odbywa się ona wtedy w miesiącach najbardziej obleganych turystycznie, wolnych od zajęć szkolnych. Studenci chętnie wybierają taki rodzaj pracy, ponieważ umowy są krótkoterminowe na czas ok 2-3 miesięcy i nie zobowiązują jak np. umowa o pracę. Niemniej jednak, jeżeli chcesz podjąć się pracy sezonowej dobrze znać szczegóły takiej formy zatrudnienia.
Praca sezonowa, a przepisy prawa
Nigdzie w przepisach nie ma informacji, czym jest praca sezonowa. Dopiero Sąd Najwyższy podjął się tego, aby określić ją według definicji – jest to czynność zarobkowa wykonywana w określonym sezonie, zależna od pór roku. Gdzie najczęściej można spotkać się z tego typu pracą?
- W ogrodnictwie,
- rolnictwie,
- przy zbieraniu owoców i warzyw,
- prowadząc szkolenia z jazdy np na nartach,
- w turystyce,
- gastronomii,
- w branży budowlanej, remontowej.
Podejmując się pracy sezonowej jest możliwość wykonywania jej na podstawie określonych poniżej form.
- Umowa cywilnoprawna
- Stosunek pracy
- Praktyka absolwencka
- Pracownik tymczasowy
Formy umów dla zatrudnienia sezonowego
Umowa o pracę w pracy sezonowej
Gdy, decydujesz się na umowę o pracę wykonywanie zadania odbywa się w ściśle określonym wymiarze godzinowym, w miejscu do tego przeznaczonym. Najlepszym rozwiązaniem w przypadku zatrudnienia sezonowego jest umowa na czas określony, określa się wtedy ściśle czas trwania umowy. Jeżeli sezon w danym miejscu trwa dłużej warto na początek rozważyć trzy miesięczny okres próbny. Niesprawdzenie się pracownika skutkuje szybszym rozwiązaniem stosunku pracy, ale z uwzględnieniem okresu wypowiedzenia. Chyba, że obie strony uznają inaczej. Praca sezonowa, wykonywana przez studenta, również wymaga odprowadzania odpowiednich składek na ubezpieczenie społeczne. Do siedmiu dni od przyjęcia nowego pracownika, pracodawca jest zobowiązany zgłosić go również do ZUS. Czy przełożony spełnił ten obowiązek można sprawdzić na PUE ZUS. Dzięki temu student moża korzystać ze świadczeń z ubezpieczeń społecznych np. opiekuńczego, L4 itp.
Umowa zlecenie w pracy sezonowej
Najczęstszym rodzajem umowy podejmowanym podczas pracy sezonowej jest umowa zlecenie. Dotyczy ona najczęściej młodych ludzi, którzy są zdecydowani zarobić dodatkowe pieniądze w okresie wakacyjnym. Dodatkowym atutem takiej umowy jest to, że jeżeli osoba ucząca się nie ma ukończonych 26-ciu lat to nie podlega składkom na ubezpieczenie zdrowotne i społeczne. Należy jednak wziąć pod uwagę, że w razie wypadku taka osoba nie ma możliwości korzystania ze świadczeń dotyczących ubezpieczenia wypadkowego.
Praca sezonowa za granicą
Coraz częściej młodzi ludzie (i nie tylko) wyjeżdżają zarobkowo za granicę, są to zazwyczaj prace sezonowe. W takim przypadku podlegają oni zasadom ubezpieczenia w państwach, w których zdecydowali się wykonywać pracę. W momencie spełnienia jakichś z góry określonych warunków, można korzystać z ubezpieczenia polskiego. Potrzebny jest wtedy dokument A1, który jest wydawany w oparciu o prawo Unii Europejskiej. Podczas decyzji o wyjeździe np. do pracy sezonowej za granicę ZUS na wniosek pracownika, pracodawcy, czy osoby prowadzącej działalność wydaje odpowiednie zaświadczenie. Daje to możliwość opłat składek ZUS w Polsce pracując poza jej granicami.
Praca sezonowa powinna być zawsze określona umową, która wykaże jasno jej warunki i okres trwania. Nie warto nigdy korzystać z ofert, które zatrudniają “na czarno”, taka forma przyjęcia do pracy nie daje nigdy gwarancji wypłaty należności. Po drugie jeżeli pracodawca szanuje swoich pracowników i jego biznes jest rzetelny nigdy nie zaproponuje takich warunków pracy. Warto zwrócić na to uwagę, dzięki temu w łatwy sposób można zapobiec niepotrzebnym komplikacjom i kłopotom.